Iniekcja ciśnieniowa
Wiele budynków nie posiada prawidłowej hydroizolacji lub też izolacja ta została uszkodzona. Odtwarzanie skutecznej hydroizolacji poziomej lub pionowej metodami tradycyjnymi stanowi często duży wysiłek logistyczny i finansowy,ale istnieje technologia pozwalająca naprawić, odtworzyć lub stworzyć od nowa izolację przeciwwilgociową iniekcją niskociśnieniową krystaliczną.
Iniekcja niskociśnieniowa to metoda polegająca na stworzeniu blokady przeciwwilgociowej w zawilgoconych murach. Jest metodą osuszania opartą na oryginalnej koncepcji autora Wojciecha Nawrota, polega na wykorzystaniu tak zwanej "mokrej ścieżki". Iniekcja krystaliczna nie przewiduje w żadnym przypadku wstępnego osuszania ani odsalania murów. W zasadzie nawet więcej - naturalne zacieki, ciecze kapilarne, są wykorzystane jako kanały do penetracji, a co za tym idzie krystalizacji uszczelniającej.
Metoda iniekcji ciśnieniowej polega na wywierceniu układu niedużych otworów, zamontowaniu w nich tzw. pakerów (iniektorów) i wtłoczeniu przez nie pod ciśnieniem specjalnie dobranych środków iniekcyjnych.
Dobór materiałów iniekcyjnych zależy od rodzaju i zakresu działań prowadzących do odbudowania lub naprawy hydroizolacji, stopnia zawilgocenia lub przeciekania ścian, rodzaju surowca budowlanego, itp. Do iniekcji wykorzystywane są różnego rodzaju środków iniekcyjnych.
Dzięki odpowiedniemu doborowi materiałów iniekcyjnych oraz pakerów, możliwa jest zarówno iniekcja ciśnieniowa uszkodzeń hydroizolacji i nieszczelności w murach wilgotnych, a nawet przeciekających, jak i uszkodzeń w murach suchych lub przerw roboczych, dylatacji, przejść rurowych, gniazd żwirowych, rys czy pęknięć. Metoda znakomicie sprawdza się w przypadku tworzenia lub odtwarzania izolacji poziomej na styku ściany i płyty fundamentowej.
Wtłaczany pakerami materiał iniekcyjny pozwala wypełnić powstałe uszkodzenia lub przerwy w całym ich przekroju, co zapewnia odpowiednią izolację. Co ważne, wypełniane są zarówno widoczne uszkodzenia, jak i wszelkiego rodzaju drobne i ukryte rysy i pory.
Wykorzystując jako materiały iniekcyjne specjalne preparaty, można dokonywać tzw. iniekcji kurtynowych, wytwarzając brakującą izolację poziomą lub pionową. Iniekcja taka polega na wykonaniu sieci odwiertów o odpowiednich parametrach na całej powierzchni ściany. Ściany lub podłogi zostają przewiercone aż do otaczającego je gruntu. Następnie pod ciśnieniem wtłacza się w te otwory odpowiedni preparat iniekcyjny. Po iniekcji na styku ściana-grunt powstaje powłoka uszczelniająca, wypełnione zostają również rysy powstałe w zewnętrznej warstwie muru oraz pory w przylegającej glebie. Własności żeli iniekcyjnych sprawiają, że pod wpływem wilgoci warstwa izolacyjna powiększa swoją objętość, tym samym samoistnie się uszczelniając. Tak powstała przepona pozwala stworzyć lub odbudować izolację przeciwwilgociową budynku.
Iniekcje ciśnieniowe można również stosować do wypełniania wszelkiego rodzaju pustek i dylatacji, wzmacniania (klejenia) konstrukcji, kotwienia ścian wykopów, a także stabilizowania gruntu i skał.
Iniekcje ciśnieniowe można przeprowadzać w elementach betonowych, kamiennych, ceglanych, a także na połączeniach tych elementów z elementami stalowymi i żeliwnymi.